Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

παρισι ..





























γκρίζες φωτογραφίες για ένα παρίσι χειμωνιάτικο , έστω και εαν βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες του μάη .. κιρ ρουαγιαλ διπλα στο κανάλι του σαν μαρτιν .. εκεί που η αμελί πέταγε πέτρες εξαργυρώνοντας τη μοναξιά της .. εξομολογήσεις για όμορφα αγόρια που μπορούν,λεει,να διαβάσουν το ριζικό στην παλάμη του χεριου σου .. βολτάρουμε στο μαρε ..ανακαλύπτωντας το πιο όμορφο ζαχαροπλαστείο του κόσμου ολόκληρου .. εκει που η αλικη στη χωρα των θαυμάτων συναντα τον ρομάν ντουρίς .. και μεις τη πιο συγκλονιστική λεμονόπιτα .. παρισι κινηματογραφικό ..βιβλιοπωλείο oxford & co .. και εσύ να φαντάζεσαι τον ιθαν χωκ να συναντα την ντεπι μετα απο χρόνια ..και χρόνια αναμονής .. τι να σκέφτεται άραγε ο παππούς κοιτώντας την έκθεση για το μάη του '68 .. να αναγνωρίζει κάπου στον εαυτό του μεσα στο πλήθος.. έτσι κ αλλίως δε θα το μάθουμε ποτέ ..
σσσσσσσςςς ... it is all so quiet
















Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

βουδαπέστη






































διασχίζουμε γέφυρες πάνω απο τα κύματα του δουνάβη,επιλέγοντας daddy g για σαουντρακ.. 3 φορές παγωτό ..και οι 3 φράουλα!ψάχνουμε απελπισπένοι και απόλυτα πεινασμένοι τα διάσημα κοτόπουλα.. τα οποία ειναι sold out .. παρόλα αυτά ψητά λουκάνικα με μουσικο χαλι το sound of silence ..κρεοπωλεία και real life.. πόλη απλά μαγευτική .. που η ομορφιά σου χαρίζεται απλόχερα .. και εσύ τη διαχειρίζεσαι με πολλά πολλά mojito σε εκείνο το μπαρ..που ακόμα δεν το είδαμε, το χρίσαμε αγαπημένο .. μοίρασμά σε κουβέντες , ινδικό ρύζι ,θεωρητικά μαθήματα snooker ... και λάθος υπολογισμός αποστάσεων που καταλήγουν με πονεμένες πατούσες .. γιατί ήταν ωραία η ζωή,ήταν ωραία ..

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

βερολινο νο1





































βερολινο νο2

















ενα post δεν ειναι αρκετο για το βερολινακι !
τοσα χρονια να περιμενεις ποτε θα βρεθεις στην πολη αυτη ..σαν το γλυκο που προσπαθεις να κλεψεις απο ττο βαζο ... και απο τα πρωτα κιολας λεπτα .. να νιωθεις οικεια .. μια πολη που την εχεις μαθει απο συζητησεις ανθρωπων αγαπημενων .. βολταρουμε στο prenzlauzberg ακουγoντας το ομωνυμο τραγουδι του beirut ..πλουσιοπαροχα πρωινα ..εμαγιε φλυτζανακια .. και μια αισθηση πως εδω οι ανθρωποι ειναι ηρεμοι ..πως διαχειριζονται το χρονο τους με μια ησυχια και μια ομορφια αξιοζηλευτη .. ο καφκα σε μορφη stencil..και.. please dont tell anyone! πολη κομμενη στα δυο .. ακομα και τωρα .. απο τη μια gotham city με ουρανοξυστες .. και απο την αλλη βολτες με οικογενειακα ποδηλατα σε παρκα τεραστιων διαστασεων .. Berlin rocks!